Since they are only 2 known Malay readers of this blog, I'm gonna try post a blog in Malay language. The last time I did some writing in Malay was in 1988. Non-Malay readers, you're excused from the "irritation" of the posting. Malay readers (only 2 of you)..... enjoy!
Kepada pembaca yang teramat bongok, sibuk dan mabuk...... selamat datang ke halaman ini dan selamat bin bomba!! Di ketika ini, ingin sekali saya membicarakan tentang keindahan bahasa Melayu yang sangat merunsingkan lagi mengelirukan minda. Di antara topik yang diperkatakan, ialah, buah-buahan, dan semua yang sewaktu dengan-nya.Pernahkah anda fikirkan mengapa dan bagaimana buah rambutan mendapat nama sebegitu? memang betul kerana ia kelihatan seperti rambut kasar yang tak pernah di-aluhkan pelembut rambut (conditioner). Sebagaimana pun, buah rambutan sebenarnya mendapat nama dari sejenis orang hutan yang buahnya bergelumang setiap kali beliau melonjak-lonjak untuk mendapatkan perhatian monyet betina. Amat menyedihkan sekali apabila monyet betina tidah memperdulikan orang hutan itu tetapi, ia lantas menyekup, mengerup rampas akan buah tersebut!! Orang hutan lalu menjerit kesakitan bak sembilu menusuk kalbu. Kepedihan sanubari tidak tertahan, memandangkan buah beliau telah di gomol dan kesopanan diri telah di-nodai.
Monyet betina dijumpai mati disemburit oleh orang hutan, tetapi buah orang hutan masih di tangan monyet betina!! Apabila orang kampung menjumpai buah itu, mereka lantas mengambil buah itu dan dijadikan santapan Raja Melaka. Selepas disantap sang Raja, baginda mengishtiharkan buah itu sebagai buah rambutan tanpa mengetahui asal usul buah itu.
Dengan maka itu, janganlah anda ragu-ragu tentang kesedapan ataupu kepahitan apa jua buah-buahan yang tersandu di lidah. Apa yang pasti ialah, ia datang dari Yang-Maha-Esa, dan bersyukurlah akan rezeki yang telah di-kurniakan Ilahi.
Wassalam and thank you very nice.
No comments:
Post a Comment